Cardio Pulmonary Resuscitation (CRP)
سکته قلبی ریوی یک واقعه مهم عاجل است که داخل یا خارج شفاخانه رخ میدهد. احیای قلبی ریوی می تواند نقش مهمی درجلوگیری از مرگ ها داشته باشد.
سکته قلبی یکی از عاجل ترین حالات است که ممکن در هرمکان و زمان درخارج رخ دهد.افراد جامعه هستند که با اقدامات خود می توانند فرد دچار توقف قلبی تنفسی را نجات دهد. این اقدامات می تواند نقش بسزایی را در بازگشت فرد به زندگی ایفا کند.
الگوریتم حمایت حیاتی پایه در برگسالان
- فرد پاسخگوی با قطع تنفس یا وجود تنفس غیر طبیعی؛
- شماره تلفن کابل امبولانس: 102؛
- انجام 30 بار ماساژ قفسه سینه؛
- در صورت آموزش، انجام 2 بار تنفس مصنوعی؛
- ادامه احیا با نسبت 30 ماساژ و 2 تنفس مصنوعی تا برگشت مصدوم (شخص دچار قلبی تنفسی) به حیات یا رسیدن آمبولانس.
- بررسی امنیتی
ممکن است خطرات فراوانی (برق گرفتگی “آنفجار “آتش سوزی “ضرب جرح “انتقال عفونت) در صحنه هایی که مصدوم دچار توقف قلبی تنفسی شده ” وجود داشته باشد.
فرد حاضر در محل حادثه باید اطمینان حاصل کند که خود مریض و سایر افرادیکه در ان محل حضور دارند، در ایمنی کامل هستند.با افزایش میزان عفونت کوید 19 در سراسر جهان انجمن احیای اروپا توصیه میکندکه مراقبان صحی درمانی از تجهیزات حفاظت فردی (ماسک :دسکش، محافظت صورت وغیره برخوردار باشد).اگر مریض غیر پاسخگو است و تنفس منقطع دارد و شما تنها هستید به صورت فوری با صدای بلند درخواست کمک نمایید.
- تشخیص توقف قلبی تنفسی
موارد زیر مورد برسی قرار گیرد:
- عدم پاسخ دهی؛
- عدم تنفس یا داشتن تنفس اکونال؛
- عدم احساس نبض.
تنفس اگونال یک الگوی تنفسی غیر طبیعی است که درحدود 50 درصد ازافراد دچار توقف قلبی میشود.
این مورد نشان دهنده وجود عملکرد مغز بوده و نشانه خوبی برای پیش بینی بازگشت مریض به زندگی است. اصطلاحات رایجی که افراد عادی برای توصیف تنفس اگونال استفاده می کنند، عبارت اند از تنفس بسیار سخت و آهسته “خروپف وجان دادن.
تفسیر نادرست تنفس اگونال به عنوان نشانه ای از حیات ممکن است افراد را مجبور کند به جای شروع به اشتباه نشود.C.P.R
اقدامات اولیه احیای قلبی ریوی در بخش کاهلان
اطلاعات اقدامات اولیه
امنیتی:اطمینان حاصل کنید که شما مصدوم، وسایر افراد درمحیط با امن قرار دارید.
پاسخ دهی: با دست خود به شانه های مریض ضربه زده و با صدای بلند او را صدا کنید.
اگر حالت مصدوم ،خوابیده به پیشت نیست او را تخته به پشت به صورت تخته خوابانده قرار دهید.
راه هوا: برا ی باز کردن راه هوا برای شخص مریض با قرار دادن کف دست بر روی پیشانی و قرار دادن انگشتان دست دیگر زیر زنخ، به آرامی سرش را به سمت عقب و زنخ اش را به سمت بالا بکشید.
با توجه به اینکه مرکز تنفس بین مهره های اول و دوم گردن و درکف بطن سوم مغز در ربصل النخاع قرار دارد، ثابت نگهداشتن مهره های گردن برای حفظ حیات فرد ضروری است.
تنفس: تنفس مصدوم را بانگاه کردن به قفسه سینه، حس کردن برخورد هوا به صورت خود وگوش کردن تنفس مصدوم طی 10 ثانیه ارزیابی کنید. مریضی که به سختی بسیار آهسته نفس می کشد یا خیلی نفس می زند تنفس طبیعی ندارد.
تماس با امبولانس:
درصورت قطع تنفس یا وجود تنفس غیرطبیعی با امبولانس تماس بگیرید.
درصورت امکان در پهلوی مریض بمانید و با فعال کردن بلندگو تلفن همراه، با رهنمایی کارشناس ارتباطات امبولانس اقدامات را آغاز کنید و درکنار مریض زانو بزنید. کف یک دست را در مرکز قفسه سینه مریض قرار دهید. محل قرارگیری دست ،نیمه تحتانی استخوان صدر است. کف دست دیگر را بروی دستی که روی قفسه سینه قرار دهید. انگشتان خود را به سمت بالا کشیده و درهم قفل کنید.
گردش خون :
آرنج خود را کاملا صاف نگه دارید.کاملا عمود بر قفسه سینه مریض قرار گرفته و قفسه سینه را باعمق 5 الی 6 سانتی متر به سمت پاین فشار دهید.
بعد از هر ماساژ فشار کاملا از روی قفسه سینه بردارید تا قفسه سینه به حالت معمول برگردد. اما دست ها را از روی قفسه سینه و جایگاه ماساژ که تعین کرده اید، جدا نکنید. این ماساژ را با سرعت 100 الی 120 بار دردقیقه ادامه دهید. مریضان دچار قلبی را در همان وضعیت قرار داده و زمان را برای شروع اقدامات از دست بدهند. در صورت وجود تنفس طبیعی، بیمار را درحالت ریکوری قرار دهید.
اقدام بررسی نبض در افراد کمتر ازیک سال بررسی نبض براکیال (نبض بازو) در بخش داخلی قسمت فوقانی بازو و در افراد بزرگتراز یک سال بررسی نبض کاروتید انجام میشود.
در دستورالعمل های پیشین یکی از معیارهایی تشخیصی، بررسی نبض مریض بود، اما تشخیص نبض در مواقع اضطراری صحی برای افراد غیر حرفه ای دشوار است. حرکات تشنجی کوتاه مدت دربین مریضان دچار قلبی نیز می تواند مانع مهم دیگری برای تشخیص سکته قلبی باشد.
نکته مهم این است که خطر تاخیر CPR برای مریض دچار سکته قلبی به مراتب بیشتر از خطر انجام CPR درافراد ی است که دچار سکته قلبی نیستند.
تماس با امبولانس:
در صورت بیهوشی فرد و قطع تنفس یا وجود تنفس غیر طبیعی فوری به امبولانس اطلاع دهید. کارشناسان ارتباطات امبولانس می توانند در تشخیص و انجام اقدامات احیا، به احیاگر حاضر در صحنه کمک کنند. در صورتی که فرد حاضر در صحنه حادثه تنها است، باید با تیلفون همراه شماره گیری کرده، بلندگو را بروی تیلفون همراه فعال کرده و بلا فاصله احیای قلبی ریوی را با رهنمایی کارشناسان ارتباطات امبولانس شروع کند. اگر احیا گر تنها بوده و باید برای تماس با امبولانس مصدوم را ترک کند باید ابتدا به امبولانس خبرداده و سپس بازگشته و CPR را شروع کند.
انجام احیای قلبی ریوی :
ماساژ قفسه سینه جزء کلیدی CPR موثر بوده و به عنوان ابزاری در دسترس برای برقراری خون رسانی اعضا در هنگام سکته قلبی است.
ماساژ قفسه سینه را باید دراسرع وقت شروع کرد، اثر بخشی ماساژ قفسه سینه بستگی به موقعیت صحیح دست، عمق فشرده سازی، تعداد و میزان اجازه دادن به بازگشت قفسه سینه به حالت عادی دارد.
هرگونه مکث در فشرده سازی قفسه سینه به معنای وقفه در خون رسانی اندام بوده و باید با انجام سریع ان از آسیب اعضای بدن جلوگیری کرد .در صورت امکان مریض را روی سطح محکم و سخت قرار دهید و فشرده سازی قفسه سینه روی آن سطح انجام دهید.
افراد ی که آموزش دیده اند قادر و مایل به انجام تنفس مصنوعی هستند، این کار را برای همه بزرگسالان دچار توقف قلبی تنفسی انجام دهند. درصورتی که فرد نبض داشت و راه های هوایی وی نیز باز بود اما تنفس نداشت باید تنفس مصنوعی در بزرگسالان با ریتم 10 بار در دقیقه (هر 6 ثانیه) ودرکودکان 12 تا 20 بار در دقیقه (هر3 تا 5 ثانیه) انجام شود .
اما اگر قادر به انجام تنفس مصنوعی نیست یا به هر دلیلی تمایلی به انجام تنفس مصنوعی و تهویه بیمار ندارد تا رسیدن افراد آموزش دیده و امبولانس ماساژ مداوم قفسه سینه را به تعداد 100 تا 120 بار در دقیقه ادامه دهند. در صورت حضور بیش از یک احیا گر در صحنه هر دو دقیقه با یکدیگر جایشان را عوض کنند.
اگر در مورد تنفس مصنوعی آموزش دیده اید، بعد ازهرساعت 30 ماساژ راه هوا را با مانور سریع به عقب وچانه به بالا باز کنید.
با انگشت سبابه و شست، بخش نرم بینی مریض را که مسیر خروجی هوا است ببندید.
اجازه دهید دهان مریض باز بماند اما حالت چانه به سمت بالا حفظ شود.
یک تنفس عادی انجام دهید، سپس دهان خود را روی اطراف دهان مریض قرار دهید طوری که نشست هوا وجود نداشته باشد. مدت یک ثانیه باجریان عادی، هوا را به دهان مریض بدمید و به قفسه سینه مریض جدا کنید تا هوا از ریه های شخص مریض خارج شده و با انگشت قفسه سینه به حالت عادی را مشاهده کنید.
حالت سر مریض به عقب و چانه به بالا را حفظ کنید و دهان خود را از دهان مریض خارج شده و بازگشت قفسه سینه به حالت عادی را مشاهده کنید.تنفس عادی دیگری انجام و با قرار دادن دهان اطراف دهان مریض کار تنفس مصنوعی را تکرار کنید.
در صورتی که انجام تنفس موثر نبوده وقفسه سینه بالا وپایین نرفت یا برای انجام دو تنفس مصنوعی بیش از10 ثانیه وقفه در انجام ماساژ قلبی ایجاد نکنید.
با قرار دادن دست برروی قفسه مریض را با نسبت 30 ماساژ به 2 تنفس ادامه دهید.
در صورتی که در مورد تنفس مصنوعی آموزش ندیده اید یا قادر به انجام آن نیستید، احیا فقط با ماساژ را ادامه دهید.
ماساژ مداوم قفسه سینه با تعداد 100 تا 120 عدد در دقیقه می باشد.
اگر اطمینان دارید که مریض تنفس طبیعی دارد اما غیر پاسخگو است او را تا رسیدن آمبولانس در صورت تسلط به کمک های اولیه اقدامات مربوط را انجام دهید.
آماده باشید تا در صورت عدم پاسخ دهی و به وجود آمدن تنفس غیر طبیعی احیای قلبی ریوی را آغاز کنید.
احیای قلبی ریوی وابسته به زمان است و انجام احیای پایه در کوتاه ترین زمان توسط افراد جامعه می تواند سبب حفظ حیات در افرادی شود که به این عارضه مبتلا شده اند. آگاهی عامه احیای قلبی ریوی تاثیر مهمی در نجات جان افراد جامعه دارد.